alternacja

alternacja: {{stl_3}}alternacja {{/stl_3}}{{stl_4}}[{{/stl_4}}{{stl_7}}altɛrnaʦ̑ja{{/stl_7}}{{stl_4}}] {{/stl_4}}{{stl_10}}f {{/stl_10}}{{stl_51}}

{{/stl_51}}{{stl_12}}ling {{/stl_12}}{{stl_14}}Alternation {{/stl_14}}{{stl_15}}f, {{/stl_15}}{{stl_14}}Lautwechsel {{/stl_14}}{{stl_15}}m {{/stl_15}}

alternacja — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż IIa, lm D. alternacjacji {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} oboczność, zmiana, zastępstwo, wymienne, naprzemienne występowanie {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl 12}}{{stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
alternacja — ż I, DCMs. alternacjacji; lm D. alternacjacji (alternacjacyj) 1. «występowanie wymienne; wymiana, oboczność» 2. archit. «występowanie na przemian co najmniej dwu różnych elementów, np. kolumn i filarów» 3. jęz. «wymiana, oboczność głosek… … Słownik języka polskiego
alternacyjny — przym. od alternacja (zwykle w zn. 3) ∆ Języki alternacyjne «języki (np. arabski, hebrajski), w których alternacja samogłoski pierwiastkowej wyrazu jest głównym środkiem wyrażania jego kategorii gramatycznych» … Słownik języka polskiego

Academic dictionaries and encyclopedias